1
1
2-300x75
3-300x75
4-300x75
5-300x75
6-300x75

Inclusief wijn drinken

20 mrt, 2019 Onderdeel van proses

Column door Caspar Visser ‘t Hooft

Als kind fascineerden mij de felle kleuren van de verschillende smaken limonade. Ik zie ze nog voor me, meerdere glazen op een rijtje, in het ene glas zat groene munt, in het andere rode grenadine, in het derde citroensiroop. Mijn moeder wantrouwde deze kleuren. Ze had het over kleurstoffen. We kregen daarom appelsap te drinken. Ik vond dat altijd nogal ontnuchterend. Vooral vanwege de kleur ervan, een onbestemd moddergroen. Een ontnuchtering als wanneer je je op de kermis aan de felgekleurde botsautootjes hebt vergaapt en je daarna terugloopt naar de parking: wat zijn de kleuren van de ‘gewone’ auto’s toch vaal en saai! Toen een kennis me laatst vertelde dat hij op een avond zes kleuren wijn had geschonken, was ik meteen een en al oor. Het kind in me werd wakker.

Gele wijn

Hij vertelde me dat hij die avond mensen ontving die geëngageerd waren in allerlei acties ter bevordering van het multiculturalisme en de rechten van raciale en gender minderheden. Hij had toen bedacht dat een oenologische werkelijkheid die enkel uit de kleuren rood en wit bestaat wat pover aandoet. Bestaan er geen andere kleuren wijn, zodat we een regenboogassortiment kunnen aanbieden? Wat bleek? Ze bestaan! Er bestaat een gele wijn. Zo wordt de wijn uit de Jura genoemd. Deze wijn wordt verbouwd rondom het stadje Arbois. Ik moet denken aan die keer dat ik bij mensen Jurançon te drinken kreeg. De tafelheer beweerde bij hoog en laag dat deze wijn uit de Jura komt. Ik heb weinig verstand van wijnen, maar wel van taal. Dat Jurançon een afgeleide zou zijn van Jura leek me hoogst onwaarschijnlijk. Jura, dat wordt Jurassien. Ik was te beleefd om de gastheer hierop attent te maken, want dan zou hij zijn gezicht verliezen, maar thuisgekomen zocht ik het op. Ik had gelijk, Jurançon is een witte wijn afkomstig uit de streek rondom de stad Pau. Dat is niet hetzelfde als de Jura!

Grijze wijn, groene wijn

Krijgen wijnen de kleur van de omgeving waarin ze worden verbouwd? Je zou soms zeggen van ja. Het oude stadje Toul ligt in Lotharingen. Als het daar mooi weer is, is alles mooi. Als het weer daar niet mooi is, is alles grijs. Onder een lucht van lood, dagenlang. De wijn die daarvandaan komt heet ‘Gris de Toul’. Toul heeft trouwens een mooie, gotische kathedraal. Goed, we zijn op vier: rood, wit, geel, grijs. Zou er ook zoiets als groene wijn bestaan? Jazeker – zei mijn kennis. In het noorden van Portugal heb je een wijn die ‘vinho verde’ heet. Toch had hij er niet voor gekozen. Ook al kon je die wijn nu overal krijgen. Hij had zich tot Franse wijnen beperkt. Niet erg multicultureel – opperde ik. Antwoord: het echte multiculturalisme, dat is zoveel mogelijk verscheidenheid binnen een klein bestek. Dit kleine bestek is Frankrijk. En in Frankrijk heb je witte wijnen die wanneer ze nog jong zijn van een schimmelgroene tint zijn doortrokken. Mijn kennis had voor een jonge Chablis gekozen.

Blauwe wijn

Rood, wit, geel, grijs, groen – en blauw? Een glaasje Curaçao voor bij het dessert? Ben je gek! Dat is geen wijn! Ja maar blauwe wijn, dat bestaat toch niet? Jawel, dat bestaat wel. In de Languedoc wordt in dure restaurants blauwe wijn geschonken. Volgens sommige kenners is er aan dat blauw te veel kunst en vliegwerk voorafgegaan om het nog natuurlijk te kunnen noemen. Volgens anderen niet. Ook in Corsica wordt sinds 2017 een blauwe wijn gecultiveerd. Zijn die wijnen lekker? Ach, ik proef het verschil niet met rosé. En het is wel even wennen, de eerste keer dat ik een glas met blauwe wijn naar mijn mond bracht leek het alsof ik een mondspoeling begon.

Maar als die blauwe wijn niet van de partij was geweest, dan hadden mijn geëngageerde gasten me van discriminatie kunnen beschuldigen. Inclusief blijven ! Tja…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Reageer