Schrijver in Frankrijk

De opstand der aardigen

Column door Caspar Visser ’t Hooft

We zitten op krullerige tuinstoelen rond een gietijzeren tafeltje op een grasveld. We proeven van de zelfgemaakte vin d’orange van de gastvrouw. De armen van een reusachtige ceder (een ceder is een edele boom, heeft dus geen takken, maar armen) beschermen ons tegen een felle zon. Ja, het is zeven uur ‘s avonds en nog hangt de koperen ploert zwaar in de hemel. We hebben het over de afgelopen dagen, hoe koud en regenachtig het in het begin van de week was. Vanaf donderdag klaarde het op. Ja, gelukkig, zegt iemand. Want anders was de nuit en blanc (“nacht in het wit”), gisteren, in het water gevallen. Nuit en blanc ? Iedereen kijkt de spreekster met grote ogen aan, en ziet de wallen onder haar ogen. “Ja, we lagen niet voor drieën ‘s nachts in bed. Maar hebben jullie daar dan nooit van gehoord ? Ze doen het al sinds een paar jaar. Dit keer was het op de place Concorde. Minstens vijftig volle bussen”…

Voorbereidselen voor een opmerkelijke maaltijd

“Je moet een opklapbaar kaartentafeltje meenemen en vouwstoelen. Je eigen servies, en natuurlijk, in een koelbox, je eten. Geen plastic servies – nee, mooi servies, en een tafelkleed, en kandelaars. En wat het eten betreft, geen ordinaire picnic, maar diner-eten.” De spreekster en haar echtgenoot hadden mousses de poisson meegenomen voor vooraf, een koude, gevulde kip à l’estragon, een aardbeientaart, slagroom. Daarbij een wit wijntje uit de streek van Saumur, voor bij de kip een Côte du Rhône en voor toe een château Suduiraut. “En dat is alles. Je hoeft niets te betalen, alleen maar twintig Euro voor de bus. En tot een half uur voor het begin van het festijn weet je niet waar het plaats gaat vinden. De chauffeurs van de vijftig bussen zitten tijdens het rijden constant per mobiel met elkaar te communiceren. En in de bus zit iedereen te gissen : de place Vendôme wordt genoemd, het plein voor de Notre Dame, de Trocadero. Het gaat erom de politie voor te zijn. Waarom ? Omdat het dîner-in-de-buitenlucht niet gedeclareerd is, en dus verboden.”

Op de place de la Concorde

De place de la Concorde! De eerste bussen zijn er gestopt, razendsnel zijn de passagiers eruit gestroomd om zo snel mogelijk het hele plein te bezetten : gewoon je tafeltjes opstellen en gaan zitten. En tant pis voor de verkeerschaos die ontstaat. Claxons, scheldpartijen (« cassez-vous, bande de conards ! », « putain de merde ! »). Sirenes – te laat. We zijn al met meer dan drie honderd. En daar komen de volgende bussen al aan. De politie is geconfronteerd met een fait accompli, het enige wat ze nog kunnen doen is goedschiks, kwaadschiks het kijvende verkeer omleiden. Een uur later zitten meer dan tweeduizend mensen keurig te dineren midden op één van de mooiste pleinen van de wereld. Alles netjes aangekleed. Vooral jongeren trouwens. En geen vervelende poenerige trendy jeugd, nee aardige jongeren, studenten, artistieke types. “En daar zaten we dan, naast mensen die we niet kenden, maar met wie we een gezellige avond, en nacht, doorbrachten. Omringd door een haag van toeristen die foto’s zaten te maken. De mensen van de organisatie hadden trouwens op verschillende plaatsen geluidsboxen opgesteld. We kregen vooral barokmuziek te horen. Prachtig. Uit wraak trokken de autos en de motorfietsen op het moment dat ze werden omgeleid extra hard op. Maar dat namen we op de koop toe. Les pauvres … ”

Opstand der aardigen

Ik doe een beroep op de aardigen van deze wereld. Ja, laten we met z’n allen opstaan! Ik wil meer van dit soort initiatieven! Opstand, revolutie – waarom zou het alleen een voorrecht zijn van het lompenproletariaat, of van verwende generaties die van de wereld een stijlloze modderpoel maken (sex, drugs and rock ‘n roll) ? Laten we het vaandel heffen! Samen zijn we sterk. Ja, we zullen de macht van al die scheldende en tierende mensen in hun auto’s en op hun motorfietsen breken. Het juk der ongemanierden – we zullen het van ons afschudden.

“Makkers, ten laatste male, tot den strijd ons geschaard, en d’aardigen zullen morgen heersen op aard.”