Schrijver in Frankrijk

Paardenmiddel

Column door Dick Dijs

Wat gewone paardenkastanjes al geen invloed kunnen hebben op het menselijk lichaam! Niet ver van huis raap ik op de inrit van een oude boerderij een paar handjes van die glanzende, donkerbruine vruchten. De niet meer zo jeugdige boerderij-eigenaar komt vriendelijke vragen of ik astmatisch ben. Hoezo, astmatisch? “Nou, als u drie of vier van die kastanjes in uw broekzak meedraagt, hebt u minder last van astma.”

Oh! Bij het avondglas van diezelfde dag ziet Henri op de keukentafel de sierschaal vol kastanjes. Of hij er vier van mag hebben, want als je die in je broekzak meedraagt, krijg je geen reuma. Oh! De volgende dag komt hij nog vier kastanjes halen. Want bakker Jojo zag de zijne op de tafel liggen en heeft ze, zonder ook maar iets te vragen, alle vier in zijn broekzak gestopt. Want dan heeft hij, naar eigen zeggen, minder pijn in zijn benen. Oh! Twee dagen later komt Michel de metselaar om vier kastanjes vragen. Vragen? Dat gaat, uiteraard, op z’n Frans. “Diecke, il faut que tu me donnes quatre marrons.”  Et voilà, hopsakee: weer iemand gelukkig! Wat hij er mee moet? “In mijn broekzak bij me dragen, twee in elke zak. Jojo heeft gezegd dat ik dan minder pijn in mijn poten heb.” Oh! Als hij na drie minuten zijn glas leeg heeft en zich naar het tuinpad draait, trekt hij een brede grijns op zijn altijd bietenrode vollemaansgezicht en zegt: “Verrek hé, die dingen helpen al!…”

Zie ook: www.wonennaastgod.nl